Kamila i jej rower :): "Nie poganiaj mnie bo tracę oddech..."

piątek, 25 października 2013

"Nie poganiaj mnie bo tracę oddech..."

...nie poganiaj mnie, bo gubię rytm, nie poganiaj bo brak mi tchu". Ostatnie dwa tygodnie były bardzo zwariowane. W poniedziałek z samego rana pojechałam do Krakowa na najważniejszy egzamin jaki chyba do tej pory miałam. Po trzech latach w końcu obrona pracy licencjackiej. Pomimo wielu przejść z tym związanych nie mam pojęcia kiedy to zleciało...pamiętam pierwsze zajęcia, a tu już po wszystkim. Po wyjściu z sali i pozytywnym zdaniu myślałam, że poczuję jakaś wielką ulgę, a tu nic. Chyba to dalej do mnie nie dociera, a zresztą byłam bardziej przejęta sobotnimi zawodami Limanowa Forrest.

Miałam wrażenie, że będę mieć więcej czasu, a gdzie tam...cudem udało mi się znaleźć chwilę żeby coś napisać. W pewien dzień po pracy stwierdziłam, że idę się zapytać o roczną szkołę w mojej okolicy. Jak wyszłam z domu to już tam zostałam. Zaopatrzyłam się w zeszyt i długopis i na zajęcia. Dzisiaj miałam kolejne, a jutro praktyczne. Nie mogę się doczekać. Cieszę się bo poznam nowych ludzi i zawsze to jakaś "atrakcja" :).

Nic jeszcze nie napisałam o rowerze. Otóż ostatnio jeździłam na moim Krossie. Pomarańczowy kolor idealnie wpasował się w jesienną aurę. Trochę się obawiałam, że nie będę potrafiła już na nim jeździć. Pod górę super, ale w dół już się tak nie czułam pewnie jak na 4ever Zetta :). Na szczęście moja Kruszynka ( tak ma właśnie na imię) powróciła do żywych. M. znalazł nowy hak, E. zrobił profesjonalny serwis :). Dziękuje Panowie. Bez Was to bym zginęła :). Następnego dnia szybka wycieczka na Paproć, ale już się tak ciemno robiło, że jazda przez las nie wchodziła w grę. Dobrze, że po ciemku potrafię biegać...nawet teraz bym pobiegała, ale pewnych obowiązków nie da się przeskoczyć. Może jutro jak odeśpię to wszystko.